Olgun Armut

Derinliğini anlayabildiğin bir insanla zaman geçirmek fevkalade.Asıl mesele bu insanların yolunun kesişmesi.Kimi zaman en alakalı şeylerin arasından fırlarken kimi zaman hiç umulmayan ufak bir tebessüm,kısacık bir 'merhaba' ile başlar.Artık anlaşılmanın ve anlamanın doruklarını yaşayacağınızı hissediyorsunuzdur.En iyi ihtimalle yeniden nefes alabilen,sosyal,düşünen ve öyle konuşan,herhangi olmayan -canlı oluşunuzu kutluyorsunuzdur.Bir bakış ile birçok şeyi anlatabilirken insan;cümleler dolusu müthiş yorumlar,konuşmalar,yargılarda nasıl olur da anlamaz,anlaşamaz.Esasen önce kendi ile anlaşmak,barışmak ve en kıymetlisi 'kendine saygı duymak' kavramlarını kucaklayıp bütüne ulaşabilir.Yerdeki yaprakları toplayıp döküldüklerinden dert yanmak yerine en güzel hangi mevsimde hangi şekilde döker onu öğrenir.Tüm insanlığın yaşadığı mahsun bir hal bürüse de etrafını yaprak dökümü olması gereken,olduğunda hafifleten bir olay.Keza insan için de bu böyle.Her sonbaharda yüklerimizden arındığımızı hissederim.Fazlalıkları bırakıp yola devam etmenin zamanı gelmiştir.Kış yaklaşıyor.Çetin koşullarda yürümek gerekecek.Yağmur,çamur,kar,fırtına...Tüm bunlara tam anlamıyla hazırlıklı olabilmenin anahtarı işte bu muhteşem dökümü takip edebilmek.Bir o kadar hüznü de beraberinde getirse de bana romantizmi çağrıştırır oldu.Oysa ki sonbaharı sevmezdim.Yapraklarımı dökmekten kaçardım.Kaçtıkça tökezler,durur,tekrar tökezler...öğrenmeden böylece bu hayatı bitireceğim için üzülürdüm.Oysa her yeni yaş her yeni yoldaş insanı olgunluğa sevk ediyor.Ben olduğum için değil 'bir' olduğum için öğreniyorum.Hevesli,çekingen,uçarı,dolu,özgür...o kadar çok kavram arasında gidip gelip en uygun olanları yanıma aldım.En uygun olmayacakları bıraktım,gitsin.Ruhuna uygun kişileri seçsin.Benle olmaya zorladığım için değil gerçekten bütün olacağım için yanımda olabileceklerle devam edeyim.
Sevgiyi,emeği,paylaşmayı,farkındalığı,okumayı,tartışmayı...keyifle yapacağım her şeyi aramaya koyuldum yeniden.Çünkü yeni birini inşaa ediyordum.Şimdiye kadar yetiştirdiğimin üstüne türlü olayları,insanları ekleyip çıkara çıkara bulduğum insanı.Her zaman iyi düşünür,güzel söyler,hızlıca olmasını beklerim.Hep çocuktur bir yanım.Çabucak sonuç almayı beklerim.Fakat bilirim ki yaşlanarak değil yaşayarak tecrübe kazanılır.Zaman insanları değil armutları olgunlaştırır-Peyami Safa-.