Geçici Karmaşa

Belki de uyumaktan sıkılmışımdır.Aynı yerde saatlerce bilgisayara bakıp oturmak,yormuştur bedenimi.Sırtım ağrımış,gözlerim sulanmış ve hatta yatmaktan ayağım uyuşmuştur.Peki ya kalbim?

Aslında o hep sakin,tüm cansızlığıyla acı çekmemek için çabalamaktadır.Karmaşalarla dolu iç dünyamı susturmaya çalışsa da becerememenin verdiği rahatsızlıkla çarpar.Belli bir ritim tutturmuştur kendine.Peki ya ritimden sıkıldıysa?

Sıkılmıştır tek düzelikten.Yalnız hissetmekten yorulduysa da yeni heyecanların peşine düşemeyecek kadar da yorgundur aslında.Peki ya neden yorgundur?

Özen vermediğimden belki de dalga geçtiğimden.Aslen duygularımı bastırıp kendime yeni yepyeni imaj çizmeye çalışmamdan.Bencil olamadığından.Kimi zaman artık duygusuz hissizim deyip kendimi kandırmamdan.Peki ya vazgeçer mi hayallerinden,hislerinden?

Vazgeçemez.Çünkü o canlı.Belli bir düzende atmaktan sıkılıp her an ritm değiştirmek isteyebilir.Bir çift gözler için kendini feda edebilir.Geleceği planlar.Kendini kaptırır sonunu düşünmeden hareket edebilir.Peki ya mutsuz olursa?

Mutsuz olsun.Kimi zaman savaşmaktan yorulsa da mutsuzluğu alışkanlık yapmadan yaşasın.Tek istediğimiz şey canlı kalsın.Peki canlı olduğu halde kırıldıysa her bir dalı?

Vazgeçmesin.Vazgeçmek korkakların işidir.Cesur olmamakla suçlasam da kendimi,korkak olmadım.Mesela kimi zaman saçımı kurutmadan uyuyorum.Elimi kestiğimde daha az yanıyor canım.Hasta olurum düşüncesi beni korkutmuyor artık.Alıştım boğazım acıyınca çay yapıp içmeye.Kendime öğüt vermek yordu beni.Bıraktım ayaklarımı sıcak tutmayı.Kendimle bir sorunum olduğundan değil.Kendimi yalnızlığa alıştırdığımdan.Tek başıma oturup çay içmeyi,kestane soyup yemeyi,en sevdiğim çikolatayı sömürmeyi alışkanlık edindim.Tatlıyı daha çok sevdim.Kimi zaman kendime kek pişirmeyi ve kimseyle paylaşmamayı benimsedim.

Ne zaman kalbimdekileri paylaşsam hep yarı yolda buldum kendimi.Bencil olmayı öğrendim.İşime geldiği gibi davranmayı.Aklıma estiğinde konuşmamayı kimi zaman hiçbir şey paylaşmadan günü bitirmeyi.Evime geldiğimde,ilginç yemekler deneyip yedim.Paylaşmadım.Biliyorum ki paylaşınca iyi insan bilecekler beni.Paylaşmak beklentiyi doğuracak.Beklentiler bizi hep üzecek,zorlayacak.

Beklemek de bekletmek de istemedim.

Şu sıralar karmakarışığım.Sorgulamadan yaşıyorum bir süre.Sonra delicesine hesap kitap yapıyorum detaylar üzerine.Geçiciliğini sevdiğimden ses etmiyorum.Ama neşeli Aslı'yı da özlüyorum.Kahkahalarından utandığı için eliyle ağzını kapayan sanki öyle yapınca gülme istediğini bastırabileceğini sanan çocuksu beni özlüyorum.