Asosyalliğin Dibinde Miyim?
Bugün hiç keyfim yok gibiydi aslında.Güne başladığımda baş ağrısıyla uyanıyor isem pek sevmem zaten başlayan günü de kafamın içinde tepilen horonları da.Günün ilerleyen zamanlarında yanıma güzel bir yol arkadaşı bulup,pazar gününü keyfini doyasıya yaşamak istedim.Şu sıralar ruh halim bir mutlu,bir mutsuz,bir ağlayan,bir gülen...Ben de kendime Aamir Khan'dan Fanaa filmini arkadaş olarak seçtim.O da öyleydi çünkü bazen aşık oluyor ağlıyor , hiç umulmadık bir anda da o şahane ezgileriyle sizi dansa çağırıyor.Bu hintli yönetmen ve oyuncuyu pek severim.Bunun da etkisiyle filmi elbette beğendim.Belki diyorsunuz 'Ya Aslış sen de izlediğin,okuduğun her şeyi pek bir seviyor,bağlanıyorsun.Ne iş:)' Valla ben kendim de bilmiyorum bazen ne iş olduğunu ama sizi şöylece aydınlatmakta yarar var.Arkadaşlarımla buluştuğumda özellikle onlardan şiddetle kitap ve film tavsiyesi alırım.Ben aslında bu konuda doyumsuzum ya da keşfetmek istediğim o kadar şey var ki...Her biri bir ihtimalken;alıp onları götürüp,yan yana serip,kitapların kokusu ve filmlerin canlılığıyla yudumluyorum.Ben hayatı koca yudum alıp,bitirmek için değil aksine her seferinde farklı tatlar bulurum ümidiyle ve aslında yavaş sayılır sürede yudumluyorum.Her katmanda gezinirken oraya adapte oluyorum.Hatta canım annem şu sıralar 'Yüzünü göremez olduk.' diye yakınmak ile meşgul.Benim için tatil demek bu demek işte oturup doyasıya-sabah uyanmak için bir sınırlama olmaksızın-film izlemek,ama daha da ağır basanı sanırım kitaplarda kaybolmak.Onlar benim evim gibi.Sürekli yenilediğim ama kopamadığım ihtişamlı bir köşk misali.
Beğenmediğim bir şey var mı diye düşünürken şunu buldum.Ben Hakan Günday'ı çok sevmiştim ama Kayra ve Kinyas'a başladıktan sonra fikrim değişti.Benim tarzım değil en azından bunu söyleyebilirim rahatlıklar.Yoksa 'AZ' kitabını okuduğum da ben de delirmiştim,hemen alıp başka bir kitabıyla hız kesmeden yola devam etmem gerek diye düşünmüştüm.Ama karamsar biri olmadığımdan mıdır nedendir bilinmez, sevemedim ben bu deli dolu kitabımı.Her okuduğumda damla damla içime melankoliyi akıttı,hayattan bezmişliği,hayattan kopup gitme isteğini akıttı.Ben aksine deli dolu biriyimdir.Geçmiş yazılarım da elbette karamsar ruh halim sizi karşılamış olabilir ama genel olarak hayata bakış açım onu yaşamak istediğim ve hatta dibine kadar yaşamak istediğim yönündedir.Özellikle ergenlere tavsiye edemeyeceğim bir yazar bana göre.Kalemi çok kuvvetli işte tüm bunları hissetmem de bu yüzden.Belki de hiciv sanatını buralarda değil de gazete köşelerinde görmek daha hoş olur ama ne yapayım.Bu sayfanın aitlik duygusuyla içimden geçen her şeyi burada paylaşabiliyorum.Paylaştıkça da ve beni okuyanları gördükçe de çok mutlu oluyorum.O yüzden okuyucularımın her birine ayrı ayrı teşekkür etmek istedim.Ve çoğu zaman telefonumdan girip yazılarımı paylaştığım için yaptığım yazım yanlışları için affınıza sığınıyorum.
Bugün herkesi ve her şeyi normaldekinden daha çok seviyorum.Dünya yaşamaya değecek kadar güzel ama acıları yaşamak için de işkence adası.O yüzden herkesin hep' mutlu olmanın peşinden koşması dileğiyle...
Beğenmediğim bir şey var mı diye düşünürken şunu buldum.Ben Hakan Günday'ı çok sevmiştim ama Kayra ve Kinyas'a başladıktan sonra fikrim değişti.Benim tarzım değil en azından bunu söyleyebilirim rahatlıklar.Yoksa 'AZ' kitabını okuduğum da ben de delirmiştim,hemen alıp başka bir kitabıyla hız kesmeden yola devam etmem gerek diye düşünmüştüm.Ama karamsar biri olmadığımdan mıdır nedendir bilinmez, sevemedim ben bu deli dolu kitabımı.Her okuduğumda damla damla içime melankoliyi akıttı,hayattan bezmişliği,hayattan kopup gitme isteğini akıttı.Ben aksine deli dolu biriyimdir.Geçmiş yazılarım da elbette karamsar ruh halim sizi karşılamış olabilir ama genel olarak hayata bakış açım onu yaşamak istediğim ve hatta dibine kadar yaşamak istediğim yönündedir.Özellikle ergenlere tavsiye edemeyeceğim bir yazar bana göre.Kalemi çok kuvvetli işte tüm bunları hissetmem de bu yüzden.Belki de hiciv sanatını buralarda değil de gazete köşelerinde görmek daha hoş olur ama ne yapayım.Bu sayfanın aitlik duygusuyla içimden geçen her şeyi burada paylaşabiliyorum.Paylaştıkça da ve beni okuyanları gördükçe de çok mutlu oluyorum.O yüzden okuyucularımın her birine ayrı ayrı teşekkür etmek istedim.Ve çoğu zaman telefonumdan girip yazılarımı paylaştığım için yaptığım yazım yanlışları için affınıza sığınıyorum.
Bugün herkesi ve her şeyi normaldekinden daha çok seviyorum.Dünya yaşamaya değecek kadar güzel ama acıları yaşamak için de işkence adası.O yüzden herkesin hep' mutlu olmanın peşinden koşması dileğiyle...
Yorumlar
Yorum Gönder