Yemek ve İnsan İlişkileri Üzerine

Bugün en keyif aldığım şeyi yaptım.Yemek yaptım:)Ama basit olsun,hemen yapayım ve yiyeyim demedim.Soslarla aram çok iyi.Elbette eti çok seviyorum.Kendimce de soslarım var.Mesela bugün kendime ve kardeşime özel bir yemek yapıyorum.

Sos için öncelikle soğanı ve sarımsağı rendeledim.Sonra zeytinyağı,içme sodası,biraz pul biber,kimyon ve karabiberi karıştırıp etin üstüne boca ettim.Biraz et ile bu karışımın harmanlanması için ona zaman tanıdım.Soğan ve sarımsağın özünün etin özüyle kaynaşmasını bekliyorum.İşte tam da bu noktada yemek yapmayı insan ilişkileriyle özdeşleştirme noktasına varmış bulunmaktayım.İkili ilişkilerde de insanların birbirine gösterdiği ya da göstermek istediği ilgi ve sevgi yani 'kişiliğin özü' ile kavuşmak için zaman gerekir.Kıvama varana kadar her yolda özveri ve eleştiri gerekir.Şimdi diyeceksiniz soğan ve et birbirini nasıl eleştirsin.Eğer birbirleri arasında güzel bir iletişim olmazsa özlerini kaynaştırmaya çalıştırmazlar.Ve sonuçta tadı damağımızda kalacak bir et yemeği de hazırlamak zor olur.

İkili ilişkileri şu an rafa kaldırmam gerekiyor.Patates püresi beni bekliyor.Haşlanan patatesleri ezmek ve zeytinyağına boca etmem gerekecek.Galiba zeytinyağsız yaşayamam desem yalan olmaz.Yurtta sabah kahvaltılarımın olmazsa olmaz vazçgeçilmezlerimden biri.Ekmeğimi ısıttıktan sonra zeytinyağı ve kekikle yaptığım karışımıma bana bana yediğim ekmeklerim bana güne huzurla başlamamı sağlıyor.Sanırım yemek yemek ve yemek yapmak benim için keyif verici hatta daha da öte huzur verici bir durum.

Bunları dalmış yazarken patateslerime yardıma koşmam gerekiyor.Bugünlük keyifli sohbetten işe koşturuyorum ve evrene her hücremden sevgi yolluyorum...