Bu Benim Başlangıcım

En güzel mevsim yazdır bana göre.Sıcaklardan sıkılsam da severim.Yaz çocuğuyum ben.Ağustosta doğdum.İlginçtir ki doğduğu mevsimi daha bir başka seviyor insan.Sıcağıyla,güneşiyle,nemiyle ayrı seviyorum.Tabii annem için aynı durum geçerli değil.
Annem bana hamile kaldığında yirmi beş yaşındaymış.İlk çocuk olunca babam zaten bulutların üstünde.İlk kez anne-baba olma duygusunu tatmak için sabırsızlanıyorlarmış.Zamanı gelince en heyecanlı yerde cinsiyet öğrenmek için muayenede bulmuşlar kendilerini.Erkek kız farketmez hep sağlıklı olsun diye dua ettik der babam.Erkek çocuğunuz olacak gayet de sağlıklı dediklerinde sevinçten havalara uçmuşlar.Mavi renkli elbiselerle başlanmış işe.Bebeğin eşyaları hazır,ismi de hazır sadece onu bekliyoruz'a gelmiş iş.Doğum sancısı zordur ama anne olup da bebeğini kucağına aldığın o ilk an her şeyi unutuyorsun der hep annem.Heyecanlı bekleyiş sürüyor,dakikalar geçiyor ama annemin bağırışlarından başka gelen ses yok babamın kulağında.Doğum zor,tehlikeli.Sadece anneyi kurtarabiliriz deyince babam üzgün ama eşinin elini bırakmadığını,en azından onun elini tuttuğunu duyduğu için umutlu.Doğum sona erince hemşire koşarak gelip babamın yanına:'Kızınız oldu,ikisi de gayet sağlıklı.'Babam şaşkın ve bir o kadar mutlu.Marketten,pastaneden ne bulduysa hastaneye taşımakla meşgul.Hayatına bir can daha kattığı için anneme minnettar.
İki kardeşim var benim.İkisinin de doğumlarına tanık oldum değişmeyen tek şey babamın annem için endişeli gözleri ve onun elini hiç bırakmaması oldu.Ben şanslı bir çocukluk geçirdim,keza kardeşlerim de öyle.Gözlerine aşkla bakan iki insanın meyvesiydik biz.
Her doğum günümde sabah 8.30 da kaldırıp dizine yatırır annem beni.Sizlerle paylaştığım bu doğum hikayemi en ince ayrıntılarıyla anlatır bana.Hem ağlarız hem güleriz.İyi ki varsın dediğinde ben onu iliklerimde hissederim.Gerçekten var olmanın önemini.
Anne babaların yeri hep başkadır işte.Onların söylediği sözler bile başka anlamlar taşır,derin anlamlar.İşte en sevdiğim günün en sevdiğim kahramanlarıyla yazıya dökülmesi de bu kadar oldu.Yaşayarak anlıyor insan;sevgiyi,nefret etmeyi ve daha nice duyguları.Yaşadıkça öğrenip anlamdıracağımız duyguların artması dileğiyle.

Yorumlar

Popüler Yayınlar