Tüket -mek,-ilmek
Sevdiğimiz her şeyi tüketip yaşamak alışkanlık olmuş bizde.Sevgiyi de nefreti de tüketip en uçlarda yaşamak hayat enerjisinden çalıyor.Bilerek veya bilmeyerek,çıktığımız yolda bizi geri döndüren,bazen yarıda bıraktıran sebep oldu belki de dünden bugüne.
Özgür olmayı çok seviyoruz.Bazen yalnız kalıp kafa dinlemek,konuşmamak istiyoruz.Geçiş dönemi yaşadığımız vakitler de var elbet.Ama hep abartarak yaşıyoruz sanki bize katkısı çok olacakmış gibi.Seviyoruz ya hani sığdıramıyoruz kelimeleri cümlelere.En zirvede yaşıyoruz sevdamızı da nefretimizi de.Zirveden inince de tükendiğimizi fark ediyoruz.Uzun maratonda koşar adım başladığımız yarışı ayak sürüyerek bitirmeye çabalıyoruz.Hatta çoğu zaman yarıda bırakıyoruz.Nefesimiz yetmiyor,gücümüz tükeniyor.Böylesine enerji sarf edeceğimizi bildiğimiz halde neden zorluyoruz,çabucak tükenip yoruyoruz kendimizi?Soluklanmak için yanlış vakti,yeri seçip kırıp döküyoruz etrafımızdakileri.Böylesine güçlü duyguları,uzun upuzun yolda soluk soluğa taşımayı tercih ediyoruz.Bunun normal bir durum olduğunu kabul edip doğallığımızı yitiriyoruz aynı zamanda.
Seveceksen usulca seveceksin.Düşünce elinden tutan olacaksın kimi zaman.Şarkı söyleyecek,şiirler okuyacaksın.Her şeyi olmayacaksın mesela.Yaşamak,nefes almak için özgür bırakacaksın.Özgür olacaksın çünkü bir tutkusunu elinden alıp çöpe atmak yakışmaz bir insana.Güçlü duygulara saygı duyacaksın,karışmayacaksın.Öfkeye,aşka,sessizliğe saygı duyacaksın.Her an her dakika yanında olmayacaksın.Alışkanlıktan değil sevgiden duracaksın yanında.Duvar öreceksen de harcını huzurdan; taşını,tuğlasını şefkatten alacaksın.
Nefret edeceksen bakışından belli edeceksin.Arkanı dönmek yerine yüzüne bakacaksın.Bakacaksın ki anlatmak istediklerimizi gözler anlatsın.İğneleyerek,yererek bir yere varamayacağını bileceksin.Eksiğini yüzüne vurmayacak,arkasından da dedikodusunu yapmayacaksın.İçindeki kırgınlık,kızgınlık,öfke her ne varsa küllenmesini bekleyeceksin.O zaman en saf duygunu hissedince ne yapmak istersen yaparsın zaten öyle küçük şeylerle uğraşıp üzmez,tüketmezsin kendini.
Önce kıymetini bilerek yaşayacaksın.Kalbin taş olmadan ,sözlerin uçup gitmeden;hep geleceğe daima geleceğe...
Özgür olmayı çok seviyoruz.Bazen yalnız kalıp kafa dinlemek,konuşmamak istiyoruz.Geçiş dönemi yaşadığımız vakitler de var elbet.Ama hep abartarak yaşıyoruz sanki bize katkısı çok olacakmış gibi.Seviyoruz ya hani sığdıramıyoruz kelimeleri cümlelere.En zirvede yaşıyoruz sevdamızı da nefretimizi de.Zirveden inince de tükendiğimizi fark ediyoruz.Uzun maratonda koşar adım başladığımız yarışı ayak sürüyerek bitirmeye çabalıyoruz.Hatta çoğu zaman yarıda bırakıyoruz.Nefesimiz yetmiyor,gücümüz tükeniyor.Böylesine enerji sarf edeceğimizi bildiğimiz halde neden zorluyoruz,çabucak tükenip yoruyoruz kendimizi?Soluklanmak için yanlış vakti,yeri seçip kırıp döküyoruz etrafımızdakileri.Böylesine güçlü duyguları,uzun upuzun yolda soluk soluğa taşımayı tercih ediyoruz.Bunun normal bir durum olduğunu kabul edip doğallığımızı yitiriyoruz aynı zamanda.
Seveceksen usulca seveceksin.Düşünce elinden tutan olacaksın kimi zaman.Şarkı söyleyecek,şiirler okuyacaksın.Her şeyi olmayacaksın mesela.Yaşamak,nefes almak için özgür bırakacaksın.Özgür olacaksın çünkü bir tutkusunu elinden alıp çöpe atmak yakışmaz bir insana.Güçlü duygulara saygı duyacaksın,karışmayacaksın.Öfkeye,aşka,sessizliğe saygı duyacaksın.Her an her dakika yanında olmayacaksın.Alışkanlıktan değil sevgiden duracaksın yanında.Duvar öreceksen de harcını huzurdan; taşını,tuğlasını şefkatten alacaksın.
Nefret edeceksen bakışından belli edeceksin.Arkanı dönmek yerine yüzüne bakacaksın.Bakacaksın ki anlatmak istediklerimizi gözler anlatsın.İğneleyerek,yererek bir yere varamayacağını bileceksin.Eksiğini yüzüne vurmayacak,arkasından da dedikodusunu yapmayacaksın.İçindeki kırgınlık,kızgınlık,öfke her ne varsa küllenmesini bekleyeceksin.O zaman en saf duygunu hissedince ne yapmak istersen yaparsın zaten öyle küçük şeylerle uğraşıp üzmez,tüketmezsin kendini.
Önce kıymetini bilerek yaşayacaksın.Kalbin taş olmadan ,sözlerin uçup gitmeden;hep geleceğe daima geleceğe...
Yorumlar
Yorum Gönder