Hep İyikilerimde Ol,İlk Aşkım
Sıkıştırılmış bir zaman diliminde yaşamak zor.Ne zaman gideceğim,ne yapacağım,nasıl kalacağım gibi saçma sorularla beynimi meşgul etmektense gidebileceğim en erken tarihe biletimi aldım.Tam anlamıyla özgürlüğe adım atacağım.Bu muhteşem bir his.Bir yandan ailemi özleyecek olmanın verdiği bir burukluk var ama sık sık gelecekleri için pek de düşünmüyorum bu özlem duygusunu.
En zoru omuzlarımda hissettiğim koca bir sorumluluk duygusu.Hep derler ya hani 'Zamanında biz de öğrenciydik evi idare etmek,faturalarla başa çıkmak gerçekten zor.'Ben zor olmasından değil de yormasından endişeleniyorum.Erken hayata atılmanın da faydasını göreceğimi biliyorum.Yanında hiç kimse olmadan ayaklarının üstünde durmak zor belki de ama imkansız değil.Yorgunluk dedim ya hani tatlı bir olay bu da.Sadece en çok özlem duyduğum şey evde kahvemi annem ile içerken orada tek başıma içiyor olmak sanırım.Benim için kahve demek sohbet,muhabbet ve keyif demek.Bunun için güzel insanlarla karşılaştığımı ve keyif kahvemi onlarla içebileceğimi biliyor olmak bir nebze de olsa mutlu ediyor beni.
Yolculuk güzel özgürlük daha güzel ama sevdiğin insanları geride bırakıp gitmek zor.Tek tesellimiz kaldığımız yerden devam edebilmek.Hiç bir zaman eksilmeden aksine daha da büyüyüp olgunlaşmış bir şekilde yola devam edebilmek.Ben özlemleri sandıklara kilitlemiyorum.Hislerime de zincir vuramıyorum.O an nasıl hissediyorsam öyle yaşıyorum.Bazen bu huyumdan ötürü zarar da görüyorum.Ama olsun kendim olup yürümek her şeye değer.Sorumluluk alıp bu benim demeyi çok küçük yaşta öğretti babam bana.En başta iyi bir dost olmayı öğretti.Kiminle nasıl konuşacağımı değil de nasıl hissederek yaşayacağımı,nasıl özgürlüğe kanat çırpacağımı öğretti.Düşmekten korkarak yaşamak yerine korkusuzca nasıl ilerlerim onu öğretti.Güzel insanlarla- mesela Merve gibi- güzel dostluklar yaşayabilmem için elinden geleni yaptı.Kimi zaman tavsiyeler vererek kimi zaman geç kaldığımda ses etmeyerek kimi zaman dinlemenin konuşmaktan daha önemli olduğunu söyleyerek.
Arkadaşlarımı seçerken kriter koymak yerine kalbimden geçenleri yaşamam gerektiğini söyledi.Beni cumhuriyete sahip çıkan bir evlat olarak yetiştirmek istediğini söyledi hep.Baba-kız ilişkisinden de fazla dost olmamazı diledi.Ben babamı dinlemeye çalıştım hep.Yanlış yaptığım şeyler oldu.Çok saçma kararlar da aldım,tökezleyip düştüm kimi zaman.Ama hep omzumdaki desteği hissettim.Her gün böyle bir aileye sahip olduğum için şükrederek yaşadım.Ne kadar hızla tırmanırsam bu basamakları en büyük etkeni ailem.Babacığım,aşkım,bir tanem sen iyi ki varsın.İyi ki doğdun ve iyi ki benim babamsın.Bu sonsuz evrende 'iyiki'lerime hep dahil olacaksın çünkü sen benim ilk aşkımsın.
En zoru omuzlarımda hissettiğim koca bir sorumluluk duygusu.Hep derler ya hani 'Zamanında biz de öğrenciydik evi idare etmek,faturalarla başa çıkmak gerçekten zor.'Ben zor olmasından değil de yormasından endişeleniyorum.Erken hayata atılmanın da faydasını göreceğimi biliyorum.Yanında hiç kimse olmadan ayaklarının üstünde durmak zor belki de ama imkansız değil.Yorgunluk dedim ya hani tatlı bir olay bu da.Sadece en çok özlem duyduğum şey evde kahvemi annem ile içerken orada tek başıma içiyor olmak sanırım.Benim için kahve demek sohbet,muhabbet ve keyif demek.Bunun için güzel insanlarla karşılaştığımı ve keyif kahvemi onlarla içebileceğimi biliyor olmak bir nebze de olsa mutlu ediyor beni.
Yolculuk güzel özgürlük daha güzel ama sevdiğin insanları geride bırakıp gitmek zor.Tek tesellimiz kaldığımız yerden devam edebilmek.Hiç bir zaman eksilmeden aksine daha da büyüyüp olgunlaşmış bir şekilde yola devam edebilmek.Ben özlemleri sandıklara kilitlemiyorum.Hislerime de zincir vuramıyorum.O an nasıl hissediyorsam öyle yaşıyorum.Bazen bu huyumdan ötürü zarar da görüyorum.Ama olsun kendim olup yürümek her şeye değer.Sorumluluk alıp bu benim demeyi çok küçük yaşta öğretti babam bana.En başta iyi bir dost olmayı öğretti.Kiminle nasıl konuşacağımı değil de nasıl hissederek yaşayacağımı,nasıl özgürlüğe kanat çırpacağımı öğretti.Düşmekten korkarak yaşamak yerine korkusuzca nasıl ilerlerim onu öğretti.Güzel insanlarla- mesela Merve gibi- güzel dostluklar yaşayabilmem için elinden geleni yaptı.Kimi zaman tavsiyeler vererek kimi zaman geç kaldığımda ses etmeyerek kimi zaman dinlemenin konuşmaktan daha önemli olduğunu söyleyerek.
Arkadaşlarımı seçerken kriter koymak yerine kalbimden geçenleri yaşamam gerektiğini söyledi.Beni cumhuriyete sahip çıkan bir evlat olarak yetiştirmek istediğini söyledi hep.Baba-kız ilişkisinden de fazla dost olmamazı diledi.Ben babamı dinlemeye çalıştım hep.Yanlış yaptığım şeyler oldu.Çok saçma kararlar da aldım,tökezleyip düştüm kimi zaman.Ama hep omzumdaki desteği hissettim.Her gün böyle bir aileye sahip olduğum için şükrederek yaşadım.Ne kadar hızla tırmanırsam bu basamakları en büyük etkeni ailem.Babacığım,aşkım,bir tanem sen iyi ki varsın.İyi ki doğdun ve iyi ki benim babamsın.Bu sonsuz evrende 'iyiki'lerime hep dahil olacaksın çünkü sen benim ilk aşkımsın.
Yorumlar
Yorum Gönder