Mantıksallık Üzerine

Sebep sonuç ilişkisi kurup,mantığını ön plana çıkarmış insanları tanımlamak çok güç.Çoğu zaman mantığa esir olup,takılıp kalmak ne kadar doğru?Arkadaşımla uzun konuşmamızdan sonra felsefi bir boyuta taşıyorum bu konuyu.Kalbi esir alan mantık ne kadar güçlüdür?Esneklik payı vermeli insan.Bakış açısına yön vermek yerine,baktığı yeri değiştirmeli mesela.Mantığı bir obje yerine koyalım.En basitinden saksıda yetişen canlı bir çiçek.Çiçekle ilgilenmeyi sevsek de kimi zaman,vaktimizin olmadığından yakınıp ilgisizliğimizin üzerine toprak atarız.Gübre verince yetişen çiçeği doğal yöntemlerle büyütmeye çalışmak için çabalamayız.En doğal en saf sevgi yerine kimi zaman bir kova su verip çekip gideriz.Her şeyi hallettiğimize inanırız.Sıra güzel kokan bir bitkinin bizi selamlamasına gelmiştir.O zaman neden sorunlarla karşı karşıyayız?Bakımını tamamladığımız bu bitki neden çiçek olup açmadı?Konuşmayı,dinleyemeyi öğretemediğimiz için.Beklentisizce sevmek yerine makina olmanın avantajlı olduğunu düşündüğümüz için.

Her ne olursa olsun esir olan bir mantıkla yolda yürümek zor.Bunu keşfedeli uzun zaman olsa da;iç dünyaya yapılan bu yolculukta kendimi pilot ilan ettim.Kimi zaman duygulu ve içten,kimi zaman realist ve acımasız.Kalbi de mantığı da hükmetmek,esir alınası objeler olarak görmemek dileğiyle.Güzel haftaya güzel bir başlangıçla,harika Pazartesi'ye merhaba!